دانش با عمل همراه است . پس هر که دانست عمل کرد و هر که عمل کرد دانست و دانش، به عمل فرا می خواند، پس اگر او را اجابت کرد چه بهتر و گرنه از او جدا و دورمی شود [امام صادق علیه السلام]
پنج شنبه 03 اسفند 2: امروز

هو

قاصد عشق

ناخن به رشته های ساز می کشد .

در برهوتِ بلوا و تباهی 

مست ز شراب الهی با عشق ضربه بر جان میکوبد .

ساز میزند یا دل مینوازد ؟! 

بیدلان در دل را فرا می خواند آن دلنواز دلدادگان .

با هر مضراب 

رقاصکی به فرمان دل راهی میدان شده به گِرد "او" می چرخد .

ببیند که چه می کند آن زخم زن [1]!!!

گویی اختیار از دست داده !!!

در مرکز است و دلباختگان 

مدهوش به گِردَش جمع گشته پای بر طبل آسمانی می کوبند

میگردَند و می چرخند و بالا می روند .

.

این چه حالیست ؟!!!

هرکه به "او" نزدیکتر شده، بیخودتر می گردد .

.

وای چرا محو و نا پیدا می شوند ؟!!!

یکا یک چنین گشته و دَرَش گم میشوند .

.

زخمه زن می ماند و نوایش که ادغام گشته ز غوغای بیخودکان .

.

بنگرید !!!

دیگر به اشارتی زخمه نمیزند !!!

با پنجه ، چنگ بر دلش کشیده و میخراشد !!!

به ناگه همچون گل قاصدک از هم  دریده شده و

قاصدکانِ بی دل در دستان جاری باد رهسپار گشته

پیام عشق را منتشر میسازند 

سپس بر زمین افتاده در هستی نیست می شوند

زیرا دل به هست داده و به دلکده می پیوندند .                                     

آماده اند که به اشارتی بازگشته قصهْ عشق سردهند که :

                          رو به سوی "او" کنید 

حقیقت عشق آنجاست و رهایی در " او " میسر است .

                      پس رها شوید و رها سازید .

                                               .

                      

[1] - منادی عشق خدایی


نوشته شده توسط محمد حسین خوشرفتار در سه شنبه 85/9/14 و ساعت 10:34 عصر | نظرات دیگران()
فهرست موضوعی یادداشت ها

بالا

بالا